එවූ පණිවිඩවිසකලා මම
වියරු මුහුදට
පෙර දිනක ඔබ අත පැතූ මම
අලුත් වසරක
ඔබව නොපතමි.
ගිලන් වූ හිත
හැරදමා යමි ....
Friday, October 21, 2011
“කටු පදුරු සිපගනිමි හෙට මලක් වනු පිනිස”
ආත්ම ගානක් අතීතයට යන්න හැකි උනා නම් මට හදාගන්නව මේ තරමටම විදවන පාපකර්මය මම.ඒත් එහෙම කරන්න අපිට පුලුවන් කමක් නැහැ.ජීවිතේ හුගාක් ගැටලු මතුවෙනකොට සමහර දේ හදාගන්න පුලුවන් කමක් තිබුනත් සමහර දේ නොහැකි වෙනව කරපු පින් පව් අනූව.මේ ආත්මයෙන් පස්සේ මම පතන්නෙ නැහැ “ඔයා උපදින හැම ආත්මයකම මගේ වෙන්න ඕනෙ කියන සිතිවිල්ල.මට මේ තරමටම බැදීම් පුරවගෙන තවත් අඩ අඩා කල්ප ගනනක් ගත කරන්න උවමනාවක් නැහැ. මාව උපද්දවපු අම්ම තාත්ත පවා.. මම ආදරේ කරන්නෙ හිතෙන්,මතු ඔබ මා හමු වෙවායි මන් පතන්නෙ නැහැ.මෙහෙම කිව්වත් ඔයාට හොදින් හිතන්න ශක්තියක් තියෙනව නම් ඔයත් තේරුම් ගනීවි.“කටු පදුරු සිපගනිමි හෙට මලක් වනු පිනිස”
Wednesday, June 1, 2011
මටම නැවත බල බලා සතුටු වෙන්න පුලුවන් කමක් ලැබේවි
නොලියපු කාලයෙ ලැබුනු දිරිමත් කිරීම් දැක්කම හුගාක් සතුටු හිතුන.රස්සාව නම් නැති උනා.ඒත් හිතේ ආත්ම විශ්වාසය නවත්තන්න හොද නැහැ කියල දැනුන නිසාවටම අමාරුවෙන් ආපහු මගේ නිවහන මගේ බ්ලොග් එක බලන්න ගොඩ උනා.නැති කාලයෙ ඔලුව දාල ගිය හැමෝටම පින්.තාමත් මම මේ බ්ලොග් කරනයට ආදුනිකයි.හුගක්ම.මන් මේ බ්ලොග් එක විසිතුරු කරන්නෙ කොහොමද කියලවත් දන්නෙ නැහැ.මට නිතරම ලොග් වෙන්නත් අමාරු ලොග් වෙන හැම මොහොතකම මුදල් හදල් අවශය නිසා.හිර කූඩුවක ලැගුම් ගත්තු හිර කාරයෙක් වගේ කතා බහට කවුරුත් නැතුව ඉන්න ගියාම හිතට එන්නෙ අමුතුම අදහස්.මේ බ්ලොග් එක මීටවැඩිය ප්‍රයෝජනයක් ලැබෙන බ්ලොග් එකක් කරන්න හිතට එනව.නොකා නොබී මේ අමුනන අකුරු මුතුකැට නම් වෙන එකක් නැහැ.ඒත් දවසක මටම නැවත බල බලා සතුටු වෙන්න පුලුවන් කමක් ලැබේවි බ්ලොග් එක දිහා..
Thursday, January 27, 2011
අනේ මට මහන්සියි
හුගක් කාලෙකට පස්සේ ලියන්න ආවෙ මේ පැත්තට.වැඩ ගොඩක හිර වෙලා. ජීවිතේ කලකිරිල ඉන්නකොට හිනාවක් උපද්දපු කිසිවක්ම ලග ඉතිරි වෙලා නැහැ.ඔෆීසියෙ මිතුරියන් 2න්නෙක් ඇරෙන්න කවුරුත්ම නැහැ කොහොමද අහන්න. හ්ම්.. සුසුමක් පිට කරල මන් ඉන්නව.
කවියක් මතක් උනා මට ....
" එපා කිසිවිට උඩගු වන්නට
එයින් යහපත මැකෙනවා ...
එපා කිසිවිට කෝප වන්නට
ඔබේ හොද ගති නැසෙනවා....
එපා කෙනෙකුට දුකක් දෙන්නට
එයින් හදවත් රිදෙනවා ....
එපා ආශා පොදි බදින්නට
මැරෙනවා අපි මැරෙනවා .... "
මන් ආසම ඔය කවියෙ " එපා කිසිවිට කෝප වන්නට එයින් හදවත් රිදෙනවා " කියන වචන දෙකට .
කාලය අඩුයි. වෙලාව කෙටියි. කෙටි වෙලාවෙ මකුලු දැල් බැදුනු බ්ලොග් එක පැත්තෙ ආව.
ආව සැනින් යනව .... රස්සාව වැට උඩ .. කොයි වෙලේ නවතින්න කියයිද දන්නෙ නැහැ.. ..... ..... ලියන්න හුගක් දේ තිබුනත් .................... අනේ මට මහන්සියි .
Subscribe to:
Comments (Atom)